ارتباط پلی مورفیسم های c۴۶۵t و c۶۰۹t در ژن nqo۱ با لوسمی میلوئیدی حاد

چکید ه   سابقه و هدف   بسیاری از مطالعه ها ثابت کرده اند که پلی مورفیسم ژن nqo1 ، باعث افزایش خطر ابتلا به لوسمی میلوئیدی حاد می شود. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان شیوع پلی مورفیسم های c465t و nqo1 c609t در ایران و بررسی نقش این پلی مورفیسم ها در افزایش خطر ابتلا به لوسمی میلوئیدی حاد بود.   مواد و روش ها   مطالعه انجام شده از نوع مورد ـ شاهدی بود. با استفاده از روش pcr-rflp ، به صورت تصادفی برای پلی مورفیسم c609t ، 140 بیمار مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد در برابر 80 نفر شاهد و برای پلی مورفیسم c465t ، 124 (از 140 بیمار) بیمار مبتلا به لوسمی میلوئیدی حاد در برابر 80 نفر گروه شاهد، مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تحلیل آماری از آزمون مجذور کا و نرم افزار 16 spss استفاده شد.   یافته ها   ارتباط معنا داری بین پلی مورفیسم های c609t و c465t nqo1 و افزایش خطر ابتلا به لوسمی میلوئیدی حاد یافت نشد. در پلی مورفیسم c609t ، نسبت شانس برای ژنوتیپ tt در مقابل ژنوتیپ cc ، 21/0(13/1-04/0 = 95% ci ) و برای ژنوتیپ ct در مقابل ژنوتیپ cc ، 06/1(95/1- 57/0= 95% ci ) بود. در پلی مورفیسم c465t نسبت شانس برای ژنوتیپ tt در مقابل ژنوتیپ cc ، صفر و برای ژنوتیپ ct در مقابل ژنوتیپ cc ، 01/3(32/14-63/0= 95% ci ) بود.   نتیجه گیری   نتایج مطالعه نشان می دهد که واریانت های ژن c609t و nqo1 c465t ، فاکتور مهمی برای ابتلا به لوسمی میلوئیدی حاد نیستند.